Scheiden is geen zonde

Liesbet Sommen, directeur Sociale Zaken bij minister Kris Peeters, heeft een interessante column geschreven op knack.be. Ik vind het fantastisch dat ze opkomt voor het feit dat zingeving belangrijk is, dat religie voor een verbondenheid kan zorgen die in onze maatschappij eigenlijk wel een beetje ontbreekt.   Daarna gaat ze echter de Kerk (waarbij ze natuurlijk de rooms-katholieke kerk bedoelt – veel mensen vergeten dat er nog “De Kerk”-en zijn) fileren omwille van het feit dat ze zich als gescheiden persoon uitgesloten voelt.   Haar column zette me aan het denken en noopte me tot deze reactie. Ik richt me in de eerste plaats op het positieve in Liesbets boodschap.  Zingeving is inderdaad belangrijk en als gelovig christen geloof ik dat de beste manier te vinden is in de oorsprong van ons zijn, namelijk bij onze Schepper en Zijn evangelie. Dat is echter een punt van geloof, maar ik heb de indruk dat steeds meer mensen hier eigenlijk minder moeite mee hebben dan wat de maatschappelijke druk ons toelaat om toe te geven.   Het Heilsplan   Toen ik mormoon werd, was voor mij één van de punten die mij overtuigd heeft, de zingeving van ons bestaan terug te vinden in het Heilsplan zoals dat geopenbaard werd aan de profeten en zoals onderwezen wordt in De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Ja, ik geloof dus in de kracht en vreugde die zingeving ons kan schenken en ik merk elke dag opnieuw hoeveel mensen op zoek zijn naar die zingeving. Dankzij de campagnes die ik mee mocht ondersteunen op facebook, zie ik in de cijfers hoeveel jongeren op zoek zijn. Met tienduizenden tegelijk klikken ze op zinnen zoals “wat is de zin van het leven?”. Maar tegelijk worden ze afgeschrikt als ze merken dat het antwoord in religie te vinden is. Ik vind het dus moedig dat Liesbet durft te zeggen dat ze gelooft dat die zingeving in religie te vinden is.   Niemand uitsluiten   Maar dan schakelt ze over op het feit dat ze zich buitengesloten voelt in haar kerk omdat ze gescheiden is. En dat vind ik jammer. Als Christus ons waardevolle dingen leert, is één daarvan dat niemand uitgesloten mag worden. Sommige mensen sluiten zichzelf uit, maar het is niet aan ons om anderen uit te sluiten. Hij deed dat ook niet. Hij ging op bezoek bij de tollenaars en omarmde de zondaars met liefde en nodigde hen uit bij Hem met het verzoek niet meer te zondigen. Bekijk deze video maar eens:   Scheiden is geen zonde en is zeker geen reden om uitgesloten te worden. Ik wil wel meteen een kanttekening plaatsen: er wordt tegenwoordig veel te gemakkelijk gescheiden. Maar dat komt omdat men het huwelijk als een consumptie ziet. Relaties zijn wegwerpbaar geworden. Men lijkt er tegenwoordig van uit te gaan dat mensen op een bepaald moment bij mekaar passen en later niet meer. “We zijn uit mekaar gegroeid, ” hoor ik vaak als verklaring voor een scheiding. Maar tegelijk is dat een vaststelling dat men geen moeite heeft gedaan om samen te groeien of om terug naar mekaar toe te groeien.   Dit filmpje laat zien wat ik bedoel. En dit is geen filmpje van onze kerk, maar van iemand die gewoon wil laten zien dat het huwelijk iets is waar je kan aan werken:   Vecht voor en verzorg uw huwelijk   We vechten vaak voor ieder leven, maar vechten we even hard voor ons huwelijk? Nochtans begint iedereen aan een huwelijk toch minstens met de hoop dat het voor eeuwig is, of voor vele andere gelovigen tenminste “tot de dood ons scheidt”.   De liefde van Christus kan vele dingen helen. Ook de pijn van een scheiding. Ik vind het prachtig dat onze kerk dit duidelijk naar voren brengt. Op zo’n moment moet je niemand uit sluiten, maar net omarmen, net zoals Christus dat deed. Elder Oaks van het quorum der twaalf apostelen heeft dat een paar jaar geleden heel duidelijk geformuleerd:   Mormonen kunnen scheiden   Onze boodschap is dus duidelijk. Vecht voor het huwelijk. Het staat centraal in het Heilsplan en dus in de zingeving die men zoekt. Maar als het onvermijdelijke dan toch gebeurt, voel u dan niet uitgesloten van Christus’ liefde. Zijn Verzoening is er ook voor u. Belangrijk is om u ondertussen wel aan de geboden te houden. Voor alle duidelijkheid: volgens de mormoonse doctrine hoort sex enkel thuis in een huwelijk tussen man en vrouw. Een scheiding is dus geen reden tot uitsluiting, maar sex buiten het huwelijk wordt wel als een zonde beschouwd. Maar ook dan zegt onze kerk het als volgt “verwerp de zonde, maar hou van de zondaar”. Dat is een boodschap van omarming, niet van uitsluiting.   Voor wie nog met de vraag zit: ja, mormonen kunnen scheiden. Zelfs een tempelhuwelijk, wat wij een verzegeling voor tijd en eeuwigheid noemen, kan ontbonden worden. Dat kan wel enkel door het Eerste Presidium gebeuren, aangezien deze sleutels van het priesterschap aan de eerste apostel Petrus werden gegeven (Mattheus 16:19). Maar ik ken persoonlijk leden van onze kerk die al meer dan één (kerkelijk) huwelijk achter de rug hebben.   Ik hoop dus beste Liesbet, dat je hiermee een troost kan vinden. Dat je hiermee weet dat Christus jou nog altijd graag ziet en dat je je niet buitengesloten moet voelen.