Een speciale bescherming van ons huis

Vorige week werd Knesselare enorm hard getroffen door een onweer, type supercell. In zes minuten tijd was het alsof een orkaan door de straten trok. Ik heb er een filmpje van gemaakt om jullie een idee te geven: [jwplayer player=”1″ mediaid=”1833″] We hebben enorm hard in de rats gezeten. In de eerste plaats hebben we stil gestaan bij de schade die we hadden: beide auto’s hebben meer dan 40 inslagen, gebarsten ruiten en lichten; in de tuin staat geen enkele plant nog fatsoenlijk en de afscheidingsplaten met de buren zien er uit alsof er iemand met een hamer heeft zitten op slaan. Maar daarna heb ik mij gerealiseerd hoe gezegend we wel zijn. Bij de buren zijn er stukken uit de vensters, zijn dakramen ingeslagen, carports gesneuveld, rolluiken alsof ze met een mitraillette beschoten zijn, … Bedrijven in de omgeving hebben voor honderdduizenden euro’s schade. En ons huis… Niks. Onze vliegenramen hebben niet eens een scheurtje, geen enkel deukje op de rolluiken, niks aan de dakvelux, … Het verschil met de auto’s en de tuin en de buren is zo enorm dat het niet anders kan dan opvallen. Ons huis heeft gewoon niets. Pas toen ik dat besefte, stond ik stil bij het verschil tussen ons huis en de rest. Twee jaar geleden, kort nadat ik het Melchizedeks priesterschap verleend heb gekregen, heb ik een zegen uitgesproken over ons huis, dat het een bescherming zou krijgen tegen het kwade uit de wereld, dat we er veilig zouden kunnen wonen en dat we ons er altijd een veilige thuis kunnen wanen. Ik ben zelf nog onder de indruk. Anderen kunnen het toeval noemen, maar voor ons is het echt een teken hoe er bescherming kan komen door het priesterschap.   Tegelijk besef ik ook dat ontsnappen aan natuurgeweld onmogelijk is. Kijk maar naar onze auto’s. Enerzijds zijn het maar “auto’s” en rijden ze nog even goed als de dag voordien, maar toch is het effe eens heel hard vloeken als zoiets gebeurt. En het zal zeker niet de laatste keer zijn. De stormen zullen alsmaar toenemen en erger worden. Daarom is het zo belangrijk om te weten dat bescherming mogelijk is.   In elke tegenslag zitten er ook leuke elementen. ’s Anderendaags waren we onze oprit en de straat aan het opvegen, toen onze buren hetzelfde deden. Samen zijn we dan verder aan de slag gegaan om mekaar te helpen. Op een uurtje tijd was de straat voor onze deur weer proper. Dat was gewoon leuk om samen te doen.   Dat neemt niet weg dat er heel wat mensen zijn die wel veel schade hebben. Velen hebben het dak boven hun hoofd verloren of hebben veel schade aan hun huis. Sommige zaken zullen door een verzekering gedekt worden, maar niet alles. Voor hen heb ik diezelfde avond nog een facebook pagina opgericht om informatie te verzamelen en door te geven, zodat ons gemeentebestuur werk zou maken om de storm als ramp te laten erkennen, wat ze inmiddels gedaan hebben. De kracht van de sociale media ten goede aangewend.   Bij deze storm heb ik ook stilgestaan bij een stuk uit de Bijbel (Marcus hoofdstuk 4):

En Hij zeide tot hen op die dag, toen het laat geworden was: Laten wij oversteken naar de overkant. En zij lieten de schare achter en namen Hem, zoals Hij was, in het schip mede, en er waren andere schepen bij Hem. En er stak een zware stormwind op en de golven sloegen in het schip, zodat het schip reeds vol liep. Maar Hij zelf lag op het achterschip tegen het kussen te slapen. En zij maakten Hem wakker en zeiden tot Hem: Meester, trekt Gij er U niets van aan, dat wij vergaan? En Hij, wakker geworden, bestrafte de wind en zeide tot de zee: Zwijg, wees stil! En de wind ging liggen en het werd volkomen stil. En Hij zeide tot hen: Waarom zijt gij zó bevreesd? Hoe hebt gij geen geloof?

Zelfs in deze stormen moeten we vertrouwen hebben. Vertrouwen dat als wij geloof hebben, alles goed komt. Misschien wel met schade, misschien zelfs met verlies van ons leven, maar in het volgende leven komen we zeker tot rust, als we geloof hebben.