De zoektocht naar openbaring

Als lid van de kerk horen we veel over communicatie met onze Hemelse Vader. Het is essentieel om goed met Hem te kunnen communiceren, en dan denken we natuurlijk meteen aan gebed. Gebed is onze manier om onze zorgen te delen met Hemelse Vader om te vragen om wat we nodig hebben, en om onze dankbaarheid te uiten. Maar communicatie is altijd tweerichtingsverkeer. Het zou vreemd zijn om te denken dat de Hemelse Vader niet genoeg van ons houdt om volledig met ons in communicatie te gaan. Hij antwoordt ons, en dat doet Hij door middel van de Heilige Geest en persoonlijke openbaring.

Over persoonlijke openbaring wordt veel gezegd en geschreven. Ik moet bekennen dat dit voor mij altijd een uitdagend onderwerp is geweest. Ik ben niet het type persoon dat voorheen veel momenten had waarop plotseling alles duidelijk werd. Het is grappig, mijn zoektocht naar geloof begon wel met een plotselinge openbaring, maar nadat ik lid werd van de kerk, vroeg ik me vaak af waarom het me zo weinig overkwam om direct het antwoord te weten dat ik zocht. Het ging zelfs zover dat ik twijfelde of ik wel openbaring ontving. En daardoor twijfelde ik ook of ik wel genoeg deed om openbaring te krijgen. We leren immers altijd dat we klaar moeten zijn voor openbaring. Dat betekent de geboden volgen, bidden en de schriften lezen. En toch, als het dan niet gebeurt, begin je jezelf af te vragen wat je verkeerd doet.

Een leerproces als bisschop

Dit is voor mij een leerproces is geweest en ik wil dit graag met jullie delen. Dit proces begon intensiever te worden nadat ik als bisschop werd geroepen. Als bisschop is het namelijk zo belangrijk om openbaring te ontvangen, niet zozeer voor jezelf, maar voor de wijk waarover je bent aangesteld en voor de mensen die je uiteindelijk wilt helpen. Ik moet wel zeggen dat ik sinds ik bisschop ben al een paar keer heel duidelijke indrukken heb ontvangen die onmiskenbaar als openbaring konden gelden. Ik weet inmiddels wel dat het effectief werkt en dat alle beloften kloppen. Maar toch was het een zoektocht en wilde ik er beter in worden. Daarom ben ik het meer en meer gaan bestuderen, omdat ik het gevoel had dat als ik het beter zou begrijpen en wist hoe het werkt, het misschien ook beter zou werken en ik het beter kon hanteren.

In die zoektocht ontdekte ik een geweldige video van ouderling Bednar, die een prachtige vergelijking maakt. Ik wil deze video graag met jullie delen:

Het belangrijkste wat ik eruit haalde, is dat zelfs ouderling Bednar, als apostel, zegt dat het voor hem ook zeldzaam is dat openbaring werkt als een licht dat plotseling wordt aangeknipt. Maar de vergelijking met een dageraad die opkomt en dat het langzaam lichter en lichter wordt, dat was voor mij een openbaring en een begrip dat ik nodig had. Ik had zoiets van: ‘Ja, zo werkt het bij mij ook’. Als ik nadenk en blijf nadenken, en het in gebed blijf voorleggen en stap voor stap verder ga, wordt het mij alsmaar duidelijker wat ik moet doen. En dat is dus ook openbaring. Voor mij was het een enorme geruststelling om te weten dat dit openbaring is en dat het op deze manier werkt.

Meer nog, de vergelijking die ouderling Bednar ook maakt, dat het soms voelt alsof je in de mist loopt en maar een paar stappen ver kunt zien. Dat was voor mij echt van: ‘Oké, en die paar stappen moet ik voldoende vertrouwen om verder te gaan’. De rest zal wel duidelijk worden terwijl ik verder ga. Die les heeft me als bisschop enorm veel geholpen en ik heb ook geleerd om erop te vertrouwen en verder te gaan, zelfs als ik niet zie welke richting ik uitga. Ook als dat betekent dat ik soms misschien een verkeerde stap zet, maar dan, wanneer ik die verkeerde stap zet, zie ik dat ik verkeerd ben en kan ik daarop terugkomen. Ik schaam me er dus niet voor om te zeggen dat ik in mijn huidige roeping constant bijleer. En hoewel het heel duidelijk is dat ik echt mijn best doe om openbaring van de Heer te volgen, dat dat niet betekent dat het altijd veilig zal gebeuren. En dus dat het soms ook nodig is om er opnieuw over na te denken.

Ik heb dus ook geleerd om, wanneer ik vragen krijg, te zeggen: ‘Goh, daar heb ik nu geen antwoord op, mag ik daar eens over nadenken en dat verder uitzoeken’. Of wanneer ik een antwoord voor iemand heb en die persoon zegt: ‘Is dat wel zo?’, dan heb ik er ook geen probleem mee om te zeggen: ‘Ik zal er opnieuw over nadenken en opnieuw over bidden en verder openbaring zoeken’. Ik denk dat dat eigen is aan hoe het werkt en dus aan die les van ouderling Bednar heb ik heel veel gehad.

De stille stem en onze keuzes

Een ander punt waar ik al veel langer mee worstelde, wat openbaring betreft, is het feit dat het een stille stem is. Ik twijfelde heel vaak: ‘Was dit nu openbaring of was dit nu gewoon een ingeving, was dit een idee van mezelf?’. Opnieuw is het ouderling Bednar die daar in de volgende video een geweldige verklaring voor geeft. Hij zegt eigenlijk: ‘Als je een goede gedachte krijgt, maakt het dan uit waar die vandaan komt? Doe het gewoon weg, dat is veel belangrijker’. En opnieuw leer ik daaruit dat handelen en vertrouwen veel belangrijker zijn.

Ik heb zelf eens meegemaakt dat ik op een gegeven moment een heel belangrijke beslissing moest voorleggen aan Hemelse Vader. En in die beslissing kreeg ik eigenlijk een raar antwoord. Het voelde alsof Hemelse Vader zei, het maakt Mij niet uit welke weg dat je kiest. En eerst interpreteerde ik dat als zijnde van ‘Hoe kan het nu dat Hemelse Vader die ons zo graag ziet, eigenlijk zegt dat het Hem niet kan schelen?’. Maar dat is een verkeerde interpretatie. Het kan Hem wel schelen, maar Hij laat de keuze aan ons. Dat is juist een essentieel onderdeel van het heilsplan: dat wij hier zijn om zelf keuzes te maken. We moeten dus ook begrijpen dat het antwoord – de openbaring – van Hemelse Vader ook kan zijn: ‘Kies jij maar’. Niet op alles komt een antwoord van: ‘Je moet dit’ of ‘Je moet dat doen’. Zeker wanneer je je best doet, zal het antwoord zijn dat je klaar bent om je eigen keuzes te maken. En ook daar moeten we vertrouwen in hebben, in onze Hemelse Vader. Dat Hij voor ons zal zorgen dat we wel terechtkomen waar Hij denkt dat we het beste terechtkomen, zonder van ons marionetten te maken die zelf geen keuze hebben.

Dit is een heel moeilijke oefening, maar dankzij die uitleg van ouderling Bednar begrijp ik dat veel beter en begrijp ik mijn eigen ervaring beter. Dat het antwoord van Hemelse Vader was: ‘Kies jij maar’. En dat de rest van het antwoord was: ‘Wat jij ook kiest, Ik zal het zegenen indien je getrouw blijft’. Dat is ook heel belangrijk om te beseffen: wanneer we onze eigen keuzes maken, dat we dan nog de hulp van onze Hemelse Vader kunnen inroepen om die keuze die we gemaakt hebben, om die te versterken en die goed te laten uitlopen.

Tot slot is dit voor mij, als bisschop, opnieuw een belangrijke les. Ik moet ook durven keuzes maken, niet alleen gebaseerd op openbaring, maar op het feit dat ik juist geroepen ben om zelf ook te leren in deze roeping. En dat ik de keuzes moet maken waarbij ik dan de hulp van Hemelse Vader moet inroepen om die keuzes te bekrachtigen en er het beste van te maken. Dat is niet altijd even gemakkelijk, maar het zijn lessen die ik geleerd heb, en waarvan ik hoop dat het velen onder jullie zal kunnen helpen om zelf te leren omgaan met openbaring.