‘The secret lives of the mormon wives’ in ’t echt

De Vlaamse en Nederlandse kranten berichten de laatste dagen smeuïg over een nieuwe Hulu reeks ‘The secret lives of the mormon wives‘. De reeks werpt zogezegd een blik achter de schermen van Mormoonse vrouwen. Het geeft de indruk dat het vrome leven een rookgordijn is waarachter een pak fantasieën, ook op seksueel vlak, beleefd worden. Tijd om wat recht te zetten.

Zijn deze vrouwen lid van de kerk. Ja, er is geen reden om dat tegen te gaan. Zijn ze typerend voor de gemeenschap. Zeker niet. Zijn ze uniek, ook waarschijnlijk niet. We mogen niet vergeten dat Hulu geen documentaire maakte, maar een reeks die kijkers moet aantrekken. De makers weten dan ook wel welke invalshoeken het best werken. Meer nog, deze vrouwen zijn zelfverklaarde influencers en we weten inmiddels wel dat het leven voorgesteld door influencers vaak een pak saaier is dan ze voorstellen. Ik ben er dus zeker van dat hun werkelijke leven een pak saaier is dan ze nu laten blijken.

We mogen niet vergeten dat deze zusters er voor gekozen hebben de spotlights op te zoeken. Nederigheid is een christelijke deugd en die deugd bezwijkt natuurlijk een beetje als aandacht zoeken je belangrijkste drijfveer wordt. Vanuit religieuze hoek zou je zelfs kunnen zeggen dat dit één van de zoete appelen is waarmee de tegenstander je verleidt om af te wijken van wat er werkelijk toe doet. En dat is al de voornaamste vaststelling: deze vrouwen zijn dan wel geloofsgenoten, maar hun visie is zeker niet de mainstream visie van onze leden. Liegen ze? Neen, dat denk ik niet. Ik ga zelfs niet beweren dat hun verhalen verzonnen zijn.

Ik ben op dit moment bisschop en in deze roeping zie je echt de doorsnede van onze gemeenschap. Ik spreek met leden met diverse problemen en leden die perfect volgens het boekje leven. Ze zijn er allemaal en ze zijn allemaal lid van onze kerk.

Er zijn mensen die onze kerk vergelijken met een garage. Dan verwachten ze dat onze leden lijken op de nieuwe wagens in de showroom. Glanzend, heerlijk ruikend, kraaknet en geen spatje om te vinden. In werkelijk zijn we een garage, maar dan de werkplaats waar de gebroken, gedeukte, verroeste exemplaren komen voor herstelling. Wie denkt perfectie te vinden omdat we geloven in Christus, kan enorm teleurgesteld zijn of opgaan in het verhalen zoals in deze reeks getoond worden.

Onze kerkgemeenschap is net een doorsnede van de maatschappij met één kenmerk dat misschien net verschillend is van de maatschappij. Wij weten dat we niet perfect zijn en net daarom de verzoening van Christus nodig hebben om verder te kunnen groeien. Iets anders beweren is hypocriet, nog zo’n wapen van de tegenstander.

Veel leden zullen geschokt zijn door deze reeks of zelfs gekwetst omdat ze denken dat dit nu typerend is voor onze gemeenschap. Het ergste is dat ze voelen dat anderen hen hypocriet beschouwen omdat deze reeks opleeft op het feit dat mensen van wie de gemeenschap ‘beter’ leeft dan hen, in werkelijkheid ‘mindere standaarden’ er op na houdt. Spijtige voor wie pers pro toto denkt. Deze staalname is niet representatief, maar tegelijk daarom niet gelogen. Er zijn 100% zeker leden in onze gemeenschap die seksuele escapades hebben, waaronder swingen. Daar twijfel ik niet aan.

Wat ik wel weet is dat zulke zaken eigenlijk meteen betekent dat deze leden zouden moeten nadenken over de geloftes die ze afgelegd hebben en de verbonden die ze gesloten hebben. Tijd om te werken aan bekering, zeg ik dan als bisschop. Zeker nog niet definitief overboord. De verzoening van Christus is oneindig voor wie zich bekeert.

Laat ons daarin gewoon eerlijk zijn. Uiteraard zullen heel wat leden uit onze kerk vibrators gebruiken. En zullen er nu misschien geschokt zijn omdat ik dat eerlijk durf benoemen. Ons geloof is daarin heel duidelijk: seks hoort alleen binnen het huwelijk, maar is niet, in tegenstelling tot wat de wereld denkt dat wij geloven, enkel toegelaten om kinderen te maken. Wij vinden deze intimiteit heel normaal en gezond binnen een huwelijksrelatie. Het hoort er gewoon bij. Ik ben niet te preuts om te zeggen dat we normale mensen zijn die kunnen genieten van hun seksualiteit.

Maar tegelijk is het ook iets wat net daar hoort: tussen man en vrouw. Swingerfeestjes horen daar zeker niet bij. Dat vriendinnen al eens wat ’tips’ uitwisselen, is geen zonde. Openlijk onzedige zaken promoten, daarover zou ik toch eens aanmoedigen om aan zelfreflectie te doen.

We moeten als leden van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen dus zeker niet hypocriet doen. Maar we mogen wel zeggen “dit is niet hoe we allemaal zijn”. En zolang de kijkers van deze reeks dat beseffen, zou ik zeggen: geniet van het entertainment als dat uw ding is. En voor wie ons echt wil leren kennen: altijd welkom. Of ga je liever thuis wat zoeken, lees dan over de onderzoeken die veel beter een beeld geven van een gemiddeld mormoons gezin.