“Wij eisen het goed recht de almachtige God te aanbidden volgens de stem van ons eigen geweten, en kennen alle mensen hetzelfde goed recht toe: laat hen aanbidden hoe, waar of wat zij willen.”Ik vind het ook niet fijn als iemand met mijn geloof lacht, in de bedoeling vooral van uitlachen. Maar als ik al de nood voel om mij te verdedigen, dan wil ik dat doen met woorden, met uitleg waarom God zo belangrijk voor mij is. Maar humor is humor en moet mogelijk zijn. Ik moet niet alle humor leuk vinden, om te erkennen dat het humor is. Ook als is het humor die enkel bedoeld is om te kwetsen. Ik heb zelf als Mormoon naar The Book of Mormon musical in Londen gaan kijken. Ik vond het niet leuk dat anderen lachten met de stukken die voor ons belangrijk zijn, maar langs de andere kant heb ik met veel dingen harder gelachen dan de rest, gewoon omdat ik veel meer begreep van datgene waarmee men lachte. Gisteren las ik dat sommigen de beslissing van AP om geen foto’s met Charlie Hebdo cartoons te tonen laf noemden. Ik dacht in eerste instantie hetzelfde, maar een column deed me vandaag realiseren dat ik reageerde als Europeaan. Hier is iedere vorm van satire en kritiek mogelijk, in Amerika raakt men gewoon niet aan religies. niet uit angst, maar meer uit respect. Zoals Els Aeyels uitlegt, is religie in Amerika zo ingeburgerd, dat men er met meer respect mee omgaat. Iedere cultuurgemeenschap moet op haar manier omgaan met geloof en ongeloof. Maar het Amerikaanse voorbeeld zou niet slecht zijn om wat navolging te krijgen: gewoon iedereen meer respect laten hebben voor wat we geloven of niet geloven. En respect verdraagt geen geweld; laat dat duidelijk wezen! Dat moet iedereen geloven.
Ontdek meer van GeensZins
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.